9) 27-7 Myakka State Park en lichte paniek

Om 7 uur gaat de wekker. Myakka State Park staat op het programma. Om niet met al te veel hitte te wandelen staan we vroeg op. Daarbij heb ik gelezen over de "Deep Hole" in dit State park. Dit is een poel waar veel alligators te spotten zijn. Die willen we ook graag zien. Het lukt ons om om 8 uur in de auto te zitten. Het ontbijt zit er dan al in!

Bij de Winn Dixie halen we een broodje en wat drinken voor onderweg. Na een half uurtje zijn we er al.

Ik vraag of er nog Permits (toegangsbewijzen) zijn voor de Deep Hole. Hier worden er maar max 20 per dag van uit gegeven. Maar die zijn er niet. Het water staat te hoog en het is daarom niet begaanbaar. Pfff, dit was ook de reden van vroeg opstaan. Jammer. We gaan gewoon het park in als er 6 dollar toegang is betaald.

Als eerst rijden we naar Canopy Trail.

Het is al behoorlijk warm. Maar in de schaduw van de bomen is het goed toeven. We zien veel kleine salamandertjes.

Ienieminie kikkertjes. En insecten. Dan komen wij bij een uitkijktoren aan. Wat is dit leuk zeg. Als je boven bent kun je via een loopbrug (bungelend aan ijzeren kabels) via de boomtoppen naar de andere uitkijktoren lopen.

Deze kun je nog hoger beklimmen. Ver boven alle boomtoppen heb je uitzicht over het park. Overal zie je vogels. Een machtig mooi gezicht! Dan gaan we de 13 trappen van 8 treden weer naar benee. Rustig lopen we naar de auto.

Stapvoets rijden we door het park. We zien geen alligators. Wel heel veel verschillende vogels. Ook roze lepelaars. Erg mooi om te zien.

Aan het einde komen we bij een meer. Hier is ook een toeristengedeelte waar je kano's kunt huren of met een airboat mee kan varen. En er zit een restaurant. Hier lopen wij ook in het rond. Geen alligator te bekennen. Ik vraag aan de ticket verkoper of je met de boot wel alligators gaat spotten. Jazeker zegt hij.

En zo besluiten wij om een boottocht te maken. Het duurt een uur. Naast veel vogels komen we 4 alligators tegen en ook een hert in het bos! Deze hadden we nooit lopend gezien. Want ook al hebben wij hier nog geen regen gezien, de paden stonden goed onder water. Myakka State Park staat bekend als het park dat het meest op het oorspronkelijke Florida lijkt. Dus moerassig. Nou dat is het hier echt wel!

Na de boottocht verlaten we Myakka. Het is nog redelijk vroeg. Dat heb je als je vroeg op pad gaat.

Sarasota Square Mall
Het plan was om nog even naar Siesta Key Beach te gaan of naar het strand van Nokomis (tip van het receptiemeisje). Maar om op het heetst van de dag op het strand te zitten is geen goed plan. De jongens waren op het strand van Bahia Honda zo vreselijk verbrand. Dat doen we ze niet nog eens aan. (we hebben echt wel gesmeerd hoor, maar de zon is zo heftig!)
Dan rijden we langs Sarasota Square Mall. We stoppen daar even. Er zitten aardig wat winkels. Maar het is er vooral erg uitgestorven.

Nokomis Beach
Weer is er een uurtje voorbij. We wagen het erop om naar Nokomis Beach / Venice Beach te rijden. Heel even plonst Timo in de zee. Met t-shirt en snorkel masker. Er is weinig te zien. Ik wandel langs het strand en vind mooie schelpen. Pascal en Esmée pootje baden en Daan gaat snel weer naar de schaduw.
Hierna koelen we af in het zwembad. Heerlijk na zo'n (toch weer) lange dag.

Een avontuur!
Vanavond willen we op de kamer eten. Omdat we het hier morgen verlaten en via Busch Gardens naar de villa in Orlando rijden besluiten Pascal en ik nog even te tanken. Ook halen wij Publix nog wat te drinken voor onderweg. Bij Domino's gaan we langs voor pizza's. De kids blijven op de kamer.

Tanken lukt. Drinken halen lukt. Pascal vraagt of ik naar de Domino's wil rijden. Ja spannend, maar dat doe ik wel. Ook het rijden lukt. We stoppen bij Domino's voor de deur. De auto heeft geen sleutel, maar zo'n startknop. Ik vraag aan Pascal hoe ik dat ding uit zet. Op dat moment verschiet hij van kleur. De autosleutel. Waar is de autosleutel? Dat kreng (sleutelbos) is supergroot. Zitten allerlei labels aan. Maar hij is hem kwijt... Paniek. De motor draait nog. Niet uitzetten! Hij springt achter het stuur. Hij denkt dat hij hem bij de Publix uit z'n zak heeft laten vallen. Hup, 10 minuten in de auto terug naar Publix. Daar ligt niets op het parkeerterrein. Ik vraag binnen of ze wat gevonden hebben, nee... De motor draait nog steeds. Shoot wat nu. Ik loop nog een stuk over het parkeerterrein. Maar nix. Dan toch maar weer naar Domino's. Misschien toch daar uit de zak gevallen. Weer 10 minuten in de auto. Bij Domino's ook nix. De motor draait nog steeds. De kids zitten in het hotel. We hebben geen WiFi. Plan A sleutel vinden werkt niet. Dan over naar Plan B. Plan B is motor laten draaien. Pizza bestellen. Terug naar hotel. Kids pizza voeren en wij Alamo bellen. Ik loop Domino's weer binnen. Bestel pizza. En dan, dan staat Pascal opeens naast mij. De sleutel was tussen de bijrijder stoel en het midden console gevallen. Toen hij de stoel helemaal naar voren schoof zag hij iets glinsteren. Pffff. Dit was even heftige stress. Maar alles is goed gekomen. Wij leefden nog. De kids leefden nog. En de sleutel is weer boven water.
Later dan gepland eten wij.
De koffers pakken wij alvast zo veel als mogelijk in. Morgen vertrekken wij weer vroeg!