Ook vandaag staan wij bijtijds op. Busch Gardens in Tampa is de bestemming. Om zoveel mogelijk te doen voordat het onweer (mogelijk te verwachten) losbarst. Half 9 zitten we in de auto. Het is een goed uur rijden. Iets voor 10 uur (openingstijd) rijden we de parkeerplaats op. 10.01 uur staan we in het park!
We kopen weer een all day deaning deal. Daan wil als eerste in de Sheikra. Het achterste gedeelte van het park gaat om 10.30 uur open. We wachten bij de flamingo’s en de schildpadden.
Als we bij de Sheikra aankomen zijn er nog technische problemen. Ook hier mogen we weer wachten…
na een half uur gaan de poortjes open. We staan voor aan. Yeahaah! Supergaaf! We doen hem nogmaals nu het nog zo rustig is. Dan eten we even wat.
Daarna pakken we de river rapids.
Jaren geleden hebben we hier 3 en een half uur ( ja echt) gewacht totdat het onweer over was. Nu konden we redelijk doorlopen. Dit zijn van die ronde bootjes. Je kan nat worden of volledig doorweekt. Spannend! We stappen er in. Twee meiden zijn samen. En 2 meiden met een jongen. Bij de eerste bocht wordt een van de 2 meiden erg nat. Ik vang wat druppels. Maar daarna krijg ik een bak water over mij heen! Lol. Als we onder een waterval door varen krijgt de jongen deze vol over zich heen. Niet normaal! Totaly soaked!!! Ik lig in een deuk. Iedereen is echt heel nat.
Maar Pascal, hij is zo goed als droog.
Volledig verzopen doen we de volgende attracties. We hebben een leuke dag.
Afentoe gaan de attracties dicht vanwege het weer. Maar eigenlijk gaat het boven verwachting goed.
Om 20.30 uur staan we voor het laatst bij de cheetah hunt coaster. Als wij in mogen stappen moet iedereen er weer uit. Onweer op komst. We wachten even. Maar zien zoveel flitsen. We gaan toch maar weg. Nog even wat eten en dan naar huis. We lopen naar Dragon Fire Grill. Hier kun je uit 4 wereldkeukens eten halen. Iedereen kiest wat ie wilt. We gaan aan een van de lange picknick tafels zitten. Om 21.00 uur gaan de deuren dicht. We zijn net op tijd dus. We zitten lekker te eten. Timo heeft zn tasje met telefoon, powerbank en pinpas naast zich liggen. Dan opeens springt hij op. Zijn tasje is weg. WEG. Hoe dan. Gewoon gepikt! Onder onze ogen en we hebben nix gemerkt. Er is bijna niemand meer in dit mega restaurant. We vragen de manager van het restaurant of ze iets gezien of gevonden hebben. Nee…. Ze verwijst ons naar ‘lost and found’. Timo rent er heen. Wij zoeken nog rond. Nu zijn we niet alleen een telefoon kwijt. Maar ook een kind. Gelukkig komen wij hem onderweg in het park weer tegen. Samen vullen we de formulieren van lost and found in. Het park gaat sluiten. Na alle gegevens te hebben ingevuld en achtergelaten lopen wij het park uit. Stil, boos, verontwaardigd, teleurgesteld, verbijsterd van de brutaliteit. Het gevoel is onbeschrijfelijk. Het maakt letterlijk misselijk.
We zitten in de auto. De enige die wat zegt is de mevrouw van de navigatie. Het is dik een uur stil. DOODSTIL
Geen opmerkingen:
Een reactie posten